Poczet: „Stu wybitnych lublinian i zasłużonych dla Lublina”.

Zgodnie z zapowiedzią, na 700-lecie Lublina, dzisiaj zaczynam prezentację stu postaci, zasłużonych dla miasta. Jutro będzie przedstawiony król Władysław Łokietek. Pierwszą postacią tej listy jest książę Leszek Czarny:

1. Leszek Czarny – książę krakowski z rodu Piastów w latach 1279-1288. Jest to jedyna postać sprzed lokacji miasta. W czasie dziesięcioletniego panowania książę skutecznie odpierał najazdy Jadźwingów, Litwinów i Tatarów. Po najeździe Jadźwingów na Lublin w 1281 r., w czasie pościgu za nimi, pobił ich i uwolnił wziętych do niewoli mieszkańców Lublina. Następnie zorganizował ekspedycję rycerstwa polskiego przeciw Jadźwingom, niszcząc zupełnie ich państwo. W Lublinie książę jest znany z budowy kościoła świętego Michała – głównego kościoła mieszczan lubelskich, zwanego później farą (kościołem parafialnym), pełniącego również funkcję kolegiaty, a nawet, na początku XIX wieku – katedry. Księciu Leszkowi przypisuje się także budowę kamienno-ceglanej wieży, która znajduje się na dziedzińcu zamkowym, i która jest jedynym zabytkiem sztuki romańskiej na Lubelszczyźnie. Z pobiciem Jadźwingów i uwolnieniem mieszkańców Lublina jest związana najpiękniejsza legenda o Lublinie, znana jako „Sen Leszka Czarnego”. W czasie dramatycznej rozbiórki kościoła, w połowie XIX wieku, obraz z księciem i św. Michałem Archaniołem przeniesiono do kościoła św. Piotra i Pawła.