Poczet: „Stu wybitnych lublinian i zasłużonych dla Lublina”.

Zgodnie z zapowiedzią, na 700-lecie Lublina, wczoraj zacząłem prezentację stu postaci, zasłużonych dla miasta. Jutro będzie przedstawiony król Kazimierz Wielki Dzisiaj jest król Władysław Łokietek:

2. Władysław Łokietek – książę, panujący w Polsce od roku 1306, a jako król – w latach: 1320-1333. 15 sierpnia 1317 roku, pod Krakowem, Władysław Łokietek, jeszcze jako książę, wydał przywilej lokacyjny dla Lublina. Lokacje miast w Polsce, według prawa magdeburskiego, porządkujące ich życie administracyjne i gospodarcze, polegały na nadaniu przez władcę autonomii – miasto otrzymywało władzę administracyjną (rada z burmistrzem) i władzę sądowniczą (ława z wójtem). Ale w małym Lublinie i innych miastach, władzę administracyjną i sądowniczą sprawował w jednych rękach wójt, którego urząd był dziedziczny, wykupiony w Lublinie przez rajców w 1504 r. Pierwszym gospodarzem lokowanego Lublina był doświadczony organizowaniu życia miasta, mieszczanin krakowski, Maciej z Opatowca. Lublin był pierwszym polskim miastem na wschód od Wisły, lokowanym na prawie magdeburskim. Ewentualna wcześniejsza lokacja miasta z czasów Leszka Czarnego, nie znajduje potwierdzenia źródłowego, a częste najazdy Tatarów, Jadźwingów i Litwinów w II połowie XIII wieku, nie sprzyjały osadnictwu. Obecnie centralny plac miasta między Bramą Krakowską a nowym ratuszem nosi imię Łokietka.