Poczet „Stu sławnych lublinian i zasłużonych dla Lublina”. Kontynuuję serię postaci, które tworzyły Lublin i przysporzyły mu sławy. Jutro będzie prezentowany inżynier Feliks Bieczyński. Dzisiaj prezentujemy postać mieszkańca Lublina, który w tym mieście się urodził i zginął jako jeden z pierwszych w powstaniu, dwudziestolatek skazany na śmierć przez władze carskie. Jest nim Jozafat (Józefat) Barszczewski:

11. Barszczewski Józefat (1836-1863) – powstaniec styczniowy, stracony przez wojsko carskie. Jeden z trójki dowódców powstania, którzy zostali straceni w Lublinie. Jedyny dowódca powstańczy urodzony w Lublinie. W pierwszą noc powstania, 22/23 stycznia 1863 r. zaatakował koszary rosyjskie w Lubartowie. W czasie nieudanego ataku został lekko ranny. Po wycofaniu się do Lublina został ujęty przez wojska rosyjskie i rozstrzelany 3 lutego. Zbiorowa mogiła straconych powstańców styczniowych znajdowała się za carskimi koszarami. W 1916 r. ciała powstańców zostały uroczyście przeniesione do grobu na cmentarzu miejskim przy ul. Lipowej. Jozafat Barszczewski reprezentuje na tej liście nie tylko powstańców styczniowych, ale również swoją rodzinę. Jego bratanek, Franciszek, lublinianin – uczeń Gimnazjum im. Staszica, walczył 19 VIII 1920 r. z armią bolszewicką pod Frankopolem. W 1939 r. walczył w Korpusie Obrony Pogranicza, a następnie ślad po nim zaginął. W Lublinie mamy dwa pomniki powstańców styczniowych – jeden na miasteczku UMCS, drugi na Konstantynowie z napisem: „Chwała bohaterom”, w dzielnicy gdzie znajduje się również ulica Jozafata Barszczewskiego.