Przedstawiam kolejną postać z cyklu „Stu wybitnych lublinian i osób zasłużonych dla Lublina”. W poniedziałek będzie prezentowany doktor Mieczysław Biernacki. W sobotę przedstawiam inżyniera Feliksa Bieczyńskiego, autora projektu najpiękniejszego parku miejskiego, nazwanego na wzór Warszawy – Saskim:

12. Bieczyński Feliks (Łodzia-Bieczyński), 1799-1885) – inżynier, projektant ogrodów i rozwiązań komunikacyjnych dla Lublina. Urodzony w Grzebowilku, woj. Mazowieckie, ukończył studia na Uniwersytecie Warszawskim. Do Lublina przybył w 1826 r. W 1828 r. został inżynierem wojewódzkim. W czasie powstania listopadowego służył ochotniczo w polskiej armii, uzyskując stopień porucznika. Po upadku powstania złożył przysięgę na wierność carowi, a po powrocie na swoje stanowisko, w 1837 r. zaprojektował park, nazwany „Ogrodem Saskim”. Bieczyński zajmował się rozbudową dróg i placów w Lublinie, poprawą warunków sanitarnych oraz propagował oświetlenie miejskich ulic. Zaprojektował lokalizację i budowę dworca kolejowego na Piaskach, który według jego planów zrealizowano w 1877 r. W uznaniu dla jego dokonań, władze carskie odznaczyły go kilkoma orderami. Inżynier zmarł w Lublinie i został pochowany na cmentarzu przy ul. Lipowej. Jedyna córka Bieczyńskiego – Izabela, była kurierką w powstaniu styczniowym. Aresztowana przez władze carskie, zbiegła do Galicji. Mieszkańcy Lublina uczcili pamięć o inżynierze, nazywając jego imieniem jedną z ulic Śródmieścia.