Kontynuuję serię „Wybitnych lublinian i osób zasłużonych dla Lublina”.
Z tego cyklu, następnymi osobami, zasłużonymi dla Lublina będą architekci, którzy odbudowywali i budowali powojenny Lublin. Będą to: Henryk Gawarecki i Czesław Gawdzik. Postacią na dzisiaj jest komisarz powstańczy na Lubelszczyznę, 20-letni Leon Frankowski:

24. Frankowski Leon (1843-1863) – powstaniec. Urodzony w Liwkach Szlacheckich na Podlasiu. Uczęszczał do szkół w Warszawie. Wraz z dwoma braćmi brał udział w manifestacjach patriotycznych i założył pierwszą tajną drukarnię w Warszawie. Należał do powstańczej organizacji Czerwonych. Po aresztowaniu brata i jego zsyłce na Sybir w 1862 r., udał się na Lubelszczyznę, rozwijając tam działalność konspiracyjną wśród młodzieży. Został komisarzem na województwo lubelskie. Na początku stycznia 1863 r., z jego inicjatywy podjęto decyzję o terminie wybuchu powstania. Po jego wybuchu, w dniu 22 stycznia 1863 r., zorganizował oddział, złożony głównie ze studentów Instytutu w Puławach. Zdobył Kazimierz, a następnie, 24 I zwyciężył pod Kurowem. Jego oddział został rozbity 8 lutego pod Słupczą, a on – ranny w bitwie, ukrył się w Sandomierzu. Ujęty przez wojsko carskie, został postawiony przed sądem. Wobec odmowy współpracy z caratem, został powieszony w Lublinie w dniu 16 IV 1863 r. Jego ciało spoczęło w zbiorowej mogile powstańców. Ekshumowane w 1916 r., zostało przeniesione do sarkofagu na cmentarzu przy ul. Lipowej. W Lublinie pamięć o nim uczczono nazwą ulicy jego imienia.