„Stu wybitnych lublinian i osób zasłużonych dla Lublina”.
Postaciami w tym tygodniu będą: biskup, lekarz, muzyk, działaczka społeczna, reżyser i architekt. Ze względu na dłuższą nieobecność postacie z tego cyklu będą zamieszczone dzisiaj po kolei. Następną postacią będzie lekarz Kazimierz Jaczewski. Natomiast postacią na poniedziałek jest biskup Franciszek Jaczewski.

37. Jaczewski Franciszek (1832-1914) – biskup lubelski. Urodzony w Grudkach na Mazowszu. Kształcił się w Siedlcach, w Janowie Podlaskim, a następnie studiował teologię w Warszawie. W 1855 r. przyjął święcenia kapłańskie. W 1856 r. został wikariuszem w Sokołowie Podlaskim, w l. 1857-1867 był wykładowcą, wice-rektorem i rektorem w Seminarium Duchownym w Janowie Podlaskim, a w l. 1867-1870 – wykładowcą w Seminarium Duchownym w Lublinie. Jednocześnie był kuratorem parafii w Stoczku Łukowskim. W 1885 r. został wikariuszem kapitulnym „tymczasowo zarządzającym diecezją podlaską”, a w 1889 r. – biskupem lubelskim i administratorem diecezji podlaskiej. W latach 1879-1897 walczył o prawa unitów, którzy dzięki jego akcji, mogli przechodzić na katolicyzm oraz walczył o pełne prawo do języka polskiego, nauczanego w szkołach po rosyjsku. Jako jedyny biskup w zaborze rosyjskim poparł strajk szkolny w 1905 r. Wybudował nowy gmach dla Seminarium Duchownego. W l. 1908-1909 opracował projekt odezwy Episkopatu Królestwa Polskiego, protestującego przeciw wykorzystywaniu Kościoła do wydawania carskich zarządzeń. Zmarł w Lublinie. Został pochowany w podziemiach katedry.