Poczet „Stu wybitnych lublinian i osób zasłużonych dla Lublina”. Kolejną postacią będzie największy „ambasador powojennego Lublina i Lubelszczyzny” – Wanda Kaniorowa.
Postacią na czwartek jest działaczka oświatowa i społeczna, Teodora Jaworowska:

40. Jaworowska Teodora, z domu Suligowska (1855-1925) – działaczka społeczna i oświatowa. Urodzona w Warszawie, uczęszczała do gimnazjum w Lublinie. W 1876 r. wyszła za mąż za Aleksandra Jaworowskiego, lekarza, społecznika i działacza oświatowego (który też zasługuje na biogram), z którym zaangażowała się w Lubelskim Towarzystwie Dobroczynności, zakładając sierocińce (tzw. ochronki dla dzieci), m.in., częściowo z własnych pieniędzy – ośrodek przy ul. Sierocej. W czasie rewolucji 1905 r. stała na czele komitetu niesienia pomocy robotnikom. Na początku XX wieku założyła Koło Pań, które zajmowało się wspieraniem ludzi biednych oraz akcją oświatową wśród analfabetów. Zorganizowała bibliotekę i czytelnię publiczną w lubelskim oddziale Polskiej Macierzy Szkolnej. W czasie I wojny światowej organizowała kursy pedagogiczne dla kobiet. W 1917 r. sprowadziła do Lublina ss. urszulanki, które utworzyły gimnazjum przy kościele Wniebowzięcia NMP. Działała w katolickim Związku Kobiet. Zmarła w Lublinie. Działaczka symbolizuje osoby zaangażowane w służbie drugiemu człowiekowi. Matka 6 dzieci – jej jedyny syn zginął jako ochotnik w wojnie bolszewickiej z Rosją.