„Stu wybitnych lublinian i osób zasłużonych dla Lublina”. Kolejną postacią będzie zasłużony dla Lublina burmistrz – poeta – Sebastian Klonowic. Postacią na sobotę będzie główny architekt przedwojennego Lublina, który zostawił po sobie wiele trwałych pomników architektury. Był to Ignacy Kędzierski:

42. Kędzierski Ignacy (1877-1968) – architekt, urodzony w Dynowie. W 1901 r. ukończył z wyróżnieniem budownictwo na Politechnice Lwowskiej. Mieszkał w Lublinie od 1920 r. W 1920 r. został mianowany architektem miejskim i szefem Wydziału Budowlanego Zarządu Miasta. Był autorem projektów i budowy wielu obiektów w Lublinie: w l. 1922-1923 – „Bobolanum” – jezuickiego ośrodka misyjnego przy Al. Racławickich (obecnie Szpital Wojskowy), w l. 1925-1929 – Izby Skarbowej przy ul. Spokojnej (obecnie Urząd Wojewódzki), szkoły powszechnej na Czwartku (obecnie IV LO) i szkoły zawodowej przy ul. Spokojnej. Przewodniczył również sekcji technicznej Komitetu Budowy Domu Żołnierza w Lublinie. Poza Lublinem wybudował gmach gimnazjum im. Czartoryskich w Puławach (obecnie liceum). Zajmował projektowaniem układu przestrzennego miasta – według jego projektów wytyczono Aleje Piłsudskiego i Aleje Zygmuntowskie oraz zmodernizowano inne ulice. Opracował projekt ołtarza w kościele św. Michała na Bronowicach. Po wojnie opracował plany odbudowy ratusza. Kierował odbudową kamienic w rynku na Starym Mieście. Na emeryturze malował akwarelowe pejzaże Lublina. Zmarł w Lublinie.