43. Klonowic Sebastian Fabian

Ciąg dalszy pocztu „Stu wybitnych lublinian i osób zasłużonych dla Lublina”. We wtorek będzie przedstawiony ksiądz Ignacy Kłopotowski. Postacią na poniedziałek jest w jednej osobie burmistrz, rajca, ławnik lubelski oraz poeta, składający hołd zmarłemu w Lublinie Janowi Kochanowskiemu – Sebastian Klonowic. Poemat Klonowica „Worek Judaszów”, opisujący zepsucie moralne władzy i ludzi zależnych od niej, dedykuję obecnemu prezydentowi Lublina i jego „dworowi”:

43. Klonowic Sebastian Fabian, Acernus (1545-1602) – poeta, burmistrz Lublina. Urodzony w Sulmierzycach w Wielkopolsce. Po ukończeniu kolegium w Kaliszu, przybył do Lublina w 1568 r. Podjął pracę w kancelarii miejskiej. W 1583 r. został ławnikiem, w 1592 r. – wójtem, w 1594 r. – burmistrzem, a od 1595 r. – dożywotnim rajcą. Ożenił się z Agnieszką Wiślicką, córką kupca i ławnika. Klonowic zasłynął jako poeta: przetłumaczył łacińskie dzieło Klemensa Janickiego „Królów i książąt polskich zawarcie i opis”, napisał łaciński poemat moralistyczny Philtron – Napój miłosny, wydał poemat Roxolania, opisujący miasta i wsie Rusi Czerwonej. W poemacie Victoria deorum opisał alegorię walki chrześcijanina z grzechem. W utworze Flis przedstawił …rejs statkiem jako metaforę ludzkiego życia. W poemacie Worek Judaszów przedstawił zepsucie moralne władzy i ludzi zależnych od niej. Poeta zmarł w szpitalu. Został pochowany w lubelskiej farze (szczątki z krypt i cmentarza po ekshumacji przeniesiono na cmentarz przy ul. Lipowej). W katedrze jest tablica, poświęcona poecie. Kamienica w Rynku Nr 2 nosi jego nazwę, a na jej fasadzie znajduje się jeden z reliefów z wizerunkiem poety.

Dodaj komentarz