Autor Hymnu Dubrownika w „Poczcie wybitnych lublinian i osób zasłużonych dla Lublina”. W poniedziałek będzie tajemniczy dominikanin. Gdy byłem pierwszy raz w Dubrowniku, przewodniczka po tym mieście mówiła, że kogo nie zapyta, jak nazywał się Polak, autor Hymnu Dubrownika, to nikt nie wie – Ludomir Rogowski! – odpowiedziałem. Zdziwiona zapytała – a skąd Pan wie? – bo jestem przewodnikiem po Lublinie. A oto maestro:

72. Rogowski Ludomir (1881-1954) – kompozytor. Urodzony w Lublinie, studiował w Instytucie Muzycznym w Warszawie. Uczył się kompozycji u Zygmunta Noskowskiego i Romana Statkowskiego, a dyrygentury – u Emila Młynarskiego. W 1906 r., po ukończeniu studiów w Warszawie, w l. 1906-1912 kontynuował studia w Lipsku, w Monachium, w Rzymie i w Paryżu. W l. 1909-1911 prowadził w Wilnie szkołę muzyczną i założył orkiestrę symfoniczną. W l. 1912-1914 dyrygował orkiestrą Teatru Nowoczesnego w Warszawie. W czasie I wojny światowej koncertował Paryżu i w Brukseli, gdzie koncertował. W 1919 r. napisał swój manifest artystyczny, wydany w Lublinie w 1922 r.: „Muzyka przyszłości. Przyczynki i szkice estetyczne” W l. 1921-1926 mieszkał w Warszawie, gdzie pracował jako kierownik artystyczny i dyrygent w jednym z teatrów oraz tworzył oprawy muzyczne do sztuk wystawianych w warszawskich teatrach. W 1926 r. artysta wyjechał na stałe do Dubrownika. Miasto to traktował jako swoją drugą ojczyznę – napisał „Hymn Dubrownika”. Władze miasta przydzieliły mu pokój w klasztorze św. Jakuba i przyznały mu rentę. W Lublinie, przy ul. Bramowej jest tablica upamiętniająca miejsce urodzin artysty.