Mój serial „Stu wybitnych lublinian i osób zasłużonych dla Lublina” przekroczył już 3/4 setki. W piątek przedstawię odnowiciela KUL-u po II wojnie światowej, nazywanego „drugim założycielem KUL”. Postacią na czwartek jest dziadek naszej noblistki. Jego związek z Lublinem miał wpływ na wybór jego wnuczki na patronkę lubelskiego uniwersytetu:

76. Skłodowski Józef (1804-1882) – pedagog. Urodzony w Skłodach (rodowej miejscowości) k. Ostrołęki. Po ukończeniu gimnazjum w Łomży, rozpoczął studia na Wydziale Prawa i na Wydziale Filozoficznym UW w Warszawie. W 1929 r. podjął pracę jako nauczyciel. Brał udział w powstaniu listopadowym. Po upadku powstania pracował w wielu miastach Królestwa Polskiego jako nauczyciel matematyki i fizyki. W 1851 r. został dyrektorem gimnazjum gubernialnego w Lublinie, podnosząc znacznie poziom nauczania w szkole. W czasie pełnienia przez niego funkcji dyrektora, szkoła otrzymała w 1859 r. nowy gmach przy ul. Namiestnikowskiej (obecnie Narutowicza). W 1862 r. Skłodowski przeszedł wcześniej na emeryturę, nie będąc w stanie zapobiec udziałowi młodzieży szkolnej w patriotycznych manifestacjach w Lublinie. Józef Skłodowski, jako wdowiec zamieszkał u swojego kuzyna w Zawieprzycach, gdzie zmarł. Został pochowany w rodzinnym grobowcu w Kijanach. Józef, ożeniony z Salomeą Sagłyńską miał 7 dzieci – córka Bolesława i syn Zdzisław brali udział w powstaniu styczniowym. Najstarszy syn, Władysław był ojcem noblistki Marii Curie-Skłodowskiej, patronki uniwersytetu w Lublinie.