Kolejna postać z serii „Stu wybitnych lublinian i osób zasłużonych dla Lublina”. W poniedziałek będzie człowiek zamęczony po wojnie przez NKWD, a postacią na sobotę będzie jedna z pierwszych ofiar nazizmu – człowiek, o którym pamięć została zachowana w nazwie jednej z ulic Lublina – w pobliżu Urzędu Wojewódzkiego:

84. De Tramecourt Jerzy (1889-1939) – urzędnik, działacz niepodległościowy. Urodzony w Lublinie, za zorganizowanie strajku szkolnego w 1905 r. został usunięty ze szkoły. Dalszą naukę kontynuował w Warszawie. W 1910 r. został powołany do armii carskiej. Na początku I wojny światowej w bitwie pod Kraśnikiem dostał się do niewoli austriackiej. W 1916 r. wstąpił do Legionów Polskich. W czasie urlopu, w maju 1917 r. ożenił się w Lublinie z Heleną Trębicką. Po odmowie złożenia przysięgi na wierność Austrii i Niemiec, został internowany. W niepodległej Polsce brał udział w wojnie polsko-rosyjskiej. Po przewrocie majowym otrzymał awans na majora. Od 1928 r. pracował w administracji państwowej, pełniąc kilka razy funkcję starosty, wicewojewody poleskiego, a następnie, od 1937 – wojewody lubelskiego. Jako wojewoda lubelski przyczynił się do włączenia południowej części województwa do Centralnego Okręgu Przemysłowego. Pełnił wiele dodatkowych funkcji, przewodnicząc różnym organizacjom społecznym. Po wybuchu wojny ukrył przed Niemcami obrazy J. Matejki: Bitwa pod Grunwaldem i Kazanie Skargi. Został aresztowany w przez Niemców i rozstrzelany w listopadzie 1939 r.