Poniżej złożony opis i przebieg trasy:
1. Odniesienie od obchodów 700-lecia:
Wyjątkowość Lublina w historii 700-lecia to oprócz trybunału koronnego i częstych jarmarków – miejsce sanktuarium relikwii Krzyża Świętego. Do relikwii przybywały rzesze pielgrzymów, a obecna u dominikanów Matka Boska była przy okazji otaczana szczególną czcią. Lublin jest też jedynym miejscem na świecie, gdzie płakały aż trzy wizerunki! Teologiczne wyjaśnienie tego wyjątkowego religijnego „mikroklimatu”, skłaniającego do łez – to obecność wielkich relikwii Krzyża Świętego (skradzionych, niestety, w 1991 r.). Jest więc zbieżność Męki Pańskiej, płaczu samego Chrystusa na krzyżu i płacz Jego Matki. Religijność Maryjna, zwłaszcza w chwili zagrożenia miasta, innych nieszczęść i kataklizmów oraz liczne wota dziękczynne, są świadectwem postaw ludzi. Wielu mieszkańców Lublina pamięta jeszcze osobiście „Cud Lubelski” z 1949 r., chociaż – to też historia.
2. Syntetyczny opis imprezy:
Impreza: „Lublin City-Tour – PŁACZĄCE MADONNY LUBLINA I INNE WIZERUNKI MARYJNE”, jest wyrazem szacunku dla „sacrum” – uniwersalnej wartości poszanowania symboli religijnych. Lublin jest fenomenem kulturowym w świecie – trzy płaczące wizerunki!
Bliskość obiektów – na Starym Mieście i w jego sąsiedztwie, pozwoli Państwu odwiedzić wskazane przez nas święte miejsca po zakończeniu naszego przejazdu.
Naszą trasę zaczynamy przy katedrze, gdzie znajduje się obraz Matki Bożej Płaczącej – jeden z dwóch wizerunków Maryjnych w Lublinie, ukoronowanych koronami papieskimi (drugi obraz – MB Latyczowskiej jest przy ul. Bursztynowej, w kościele MB Różańcowej). Mało kto wie, że w katedrze jest też płaczący Chrystus na Krzyżu Trybunalskim, a pierwszy płaczący wizerunek Maryjny (MB Dobrej Rady), znajduje się w kościele Świętego Ducha.
Uczestnicy wycieczki dowiedzą się też o czczonym w bazylice obrazie MB Opieki, zwanej też MB Trybunalską, przed którym modlili się ludzie, mający trudne sprawy w trybunale.
Poza tym obejrzymy: kościół Niepokalanego Poczęcia, kaplicę Matki Boskiej przy kościele świętych Piotra i Pawła u Kapucynów oraz kościół z kaplicą Wniebowzięcia NMP.
Co się nie spodobało „carskim czynownikom” z Urzędu Miasta Lublin, że odrzucili tę trasę? – uprzedzenia religijne? – chyba czasy wojującego ateizmu w tym mieście się skończyły?
Blog Wojciecha Górskiego 