10. Biernacki Mieczysław (1862-1948) – lekarz, działacz społeczny i oświatowy. Urodzony w Giżycach (południowa Wielkopolska), ukończył studia medyczne w Berlinie i w Dorpacie. Do Lublina przybył w 1889 r., gdzie rozpoczął pracę jako lekarz. Od 1892 r. pracował przez pół wieku w Szpitalu Bożego Jana, zostając w 1901 r. ordynatorem, a później dyrektorem szpitala. Walcząc z epidemiami, zaprojektował budowę wodociągów. Działał w różnych stowarzyszeniach medycznych, w wielu organizacjach gospodarczych (towarzystwach kredytowych i spółdzielniach), w organizacjach oświatowych (macierz Szkolna, „Światło” i inne), stojąc przez wiele lat na ich czele. Zaangażował się w tworzenie wielu instytucji kultury i sportu w mieście (biblioteka, muzeum, teatr, klub sportowy). Był też dziennikarzem „Kuriera Lubelskiego”, a po jego zamknięciu w 1906 r. wydawał własną gazetę „Kurier” i był jej redaktorem. Jako publicysta zajmował się m. in. krytyką literacką i muzyczną. W czasie II w. św. udzielał w szpitalu schronienia więźniom zamku , Majdanka (tzw. Dzieciom Zamojszczyzny – w czerwcu 1944 r.), partyzantom i Żydom. Zmarł w Lublinie. Pochowany na cmentarzu przy ul. Lipowej.