63. Moniewski Tadeusz (1901-1939) – nauczyciel. Urodzony w Warszawie, ukończył 8-klasową Szkołę Filologiczną w Warszawie z wyróżnieniem. Jako uczeń działał aktywnie w ZHP. Walczył w wojnie z bolszewicką Rosją. Po zwolnieniu z wojska studiował historię na UW, działając jednocześnie w Organizacji Młodzieży Narodowej. W 1922 r. rozpoczął pracę jako nauczyciel historii i filozofii propedeutyki w gimnazjum w Siedlcach. W 1926 r. uzyskał pełne kwalifikacje nauczyciela historii dla szkół średnich i seminariów nauczycielskich. W 1928 r., po 2-miesięcznym szkoleniu w wojsku uzyskał stopień podporucznika. Był założycielem Muzeum Ziemi Podlaskiej. W 1930 r. został dyrektorem I LO im. St. Staszica w Lublinie, które w tym czasie otrzymało nowy gmach przy Al. Racławickich. Funkcję dyrektora pełnił aż do 9 XI 1939 r. (z roczną przerwą w latach 1932-1933, kiedy był wizytatorem). Od czasu pobytu w wojsku był aktywnym dziennikarzem i korespondentem wielu czasopism. Był członkiem wielu stowarzyszeń. W 1939 r. został wybrany do rady miasta. Po aresztowaniu był więźniem na Zamku Lubelskim. Wraz z innymi więźniami został rozstrzelany 23 XII 1939 r. na starym cmentarzu żydowskim.