W okresie Wiosny Ludów Marks i Engels napisali Manifest Komunistyczny, zapowiadając w nim widmo komunizmu, krążącego po Europie. Komunizm rosyjski opierający się na ideologii Marksa i Engelsa, rozwinięty przez Lenina, a następnie ukształtowany przez Stalina, wywarł wielki wpływ na życie polityczne, gospodarcze i społeczne setek milionów ludzi na świecie. Widmo komunizmu krąży nie tylko po Europie – krąży dalej na Dalekim Wschodzie i w Ameryce Środkowej. Homo sovieticus, ukształtowany przez system totalitarny, żyje dotąd w nas – system „wyprał” nam mózgi, zakłócił zdolność indywidualnego myślenia, rozwiązywania problemów, oduczył życiowej aktywności i przedsiębiorczości. Patologię życia społeczno-gospodarczego, jako dziedzictwo „komuny”, widać w krajach byłego ZSRR, gdzie działalność gospodarcza opiera się na układzie, będącym mieszanką mafii, dawnego aparatu władzy i bezpieki.

Car Piotr I mediatorem między królem Augustem II Mocnym, a szlachtą, zawiązującą przeciw królowi konfederację tarnogrodzką. Król Saksonii i Polski, mający ambicje polityczne, wprowadzenia w Polsce absolutyzmu przy pomocy wojsk saskich, trafił na opór polskiej szlachty. Obie strony, w celu rozstrzygnięcia konfliktu na swoją korzyść, zwróciły się o pomoc do cara Rosji, który po zwycięstwie nad Szwecją pod Połtawą (1709 r.), wyrósł na najpotężniejszego władcę w Europie. Sejm Niemy jest symbolem haniebnego procederu zwracania się skłóconych i przegranych stron o „pomoc sąsiedzką” do wrogów państwa polskiego. Wkroczenie wojsk rosyjskich na Litwę oraz polityczne upokarzanie skłóconych stron zwiastowało dalsze ograniczanie suwerenności Polski, a w ostateczności – jej upadek. Data symbolizuje trzysta lat zależności Polski od Rosji, z krótkim wyjątkiem – tylko niecałe 21 lat Polski niepodległej w latach 1918-1939.

Wystąpienie Lutra zapoczątkowało trwały podział zachodniego chrześcijaństwa na katolicyzm i wyznania protestanckie. W ślad za Lutrem wystąpili inni reformatorzy: Kalwin, Zwingli, a w Anglii ze zwierzchnictwem papieża nad Kościołem zerwał król Henryk VIII. Reformacja znacząco zmieniła oblicze Kościoła. W sprawach teologicznych zredukowała wiele sakramentów, uznając zasadę że do zbawienia najważniejsza jest wiara. W sprawach społecznych parafialne życie wspólnot protestanckich wywarło również pozytywny wpływ na poczucie więzi wspólnotowych w parafiach katolickich.

Równo 1000 lat temu armia polska Bolesława Chrobrego pokonała wojska cesarskie pod Niemczą. Cesarz Niemiec, Henryk II – późniejszy święty, oblegający wraz z pogańskimi Wieletami (Lutykami) gród Niemczę (znajdujący się na trasie między Wrocławiem, a Kłodzkiem), doznał porażki ze strony wojsk polskich. 1000 lat temu Polska po raz pierwszy i jedyny w historii, dała radę pokonać jednocześnie dwie armie zaborcze – w tym czasie kiedy cesarz wkroczył na Śląsk, od wschodu uderzył na Polskę kniaź Jarosław Mądry. Dobrze przygotowani Polacy powstrzymali wroga ze wschodu i poradzili sobie z wojskami cesarza. Kronikarz niemiecki Thietmar opisał oblężenie Niemczy, że załoga grodu była już całkowicie wyczerpana obroną. Ale w czasie wielkiej ulewy (oberwania chmury), kiedy wojska niemieckie schroniły się przed deszczem, polscy wojowie przeszli przez pierścień niemieckiego oblężenia i wzmocnili załogę grodu, zaopatrując ją w broń i żywność. Następnie, kiedy Niemcy budowali machiny oblężnicze, mające na celu zburzenie grodu, Polakom udało się je spalić. Cesarz, zniechęcony tym niepowodzeniem, odstąpił od Niemczy i wracał do Niemiec, nękany po drodze przez polskie wojska. Skutkiem rozstrzygającej obrony Niemczy był „zwycięski” pokój w Budziszynie, kończący ostatecznie trzy wojny Chrobrego z cesarstwem. W Budziszynie, w styczniu 1018 r., cesarz zgodził się nawet wysłać 500 rycerzy na wyprawę Bolesława do Kijowa, która nastąpiła w tym samym roku.